Sağlıklı Ailelere Karşı Sorunlu Aileler

Kurallar çok fazla değildir ve açık ve anlaşılırdır. Kurallara saygı duyulur ve istisnasız uyulur. Koyulan kurallar adil ve pazarlık sonucu kesinleştirilmiş kurallardır

Bazı kurallara duruma göre uyulabilir ama birçok kurala uyulmaz. Genellikle kural koyulurken bu kurallar tartışmaya açık olmaz ve değişmez. Bazı durumlarda hiç kural yoktur ve bu durum neyin doğru neyin yanlış olduğundan emin olamadıkları için çocukların belirsiz ve kaygılı olmasına neden olur.

Tanımlanmış sorumluluklar vardır ve bunlar diğerlerine saygı çerçevesinde yerine getirilir. Aile bireyleri duygularını, fikirlerini ve inançlarını diğerleriyle paylaşma riskini alırlar. Eğer bir sorun varsa bu sorun ailecekonuşulur ve çözüm aranır.

Aile bireyleri arasında neredeyse hiç iletişim yoktur. Bireylerin yüzüne söylenmesi gerekenler arkasından söylenir. Çift mesajlar, sırlar ve birçok “mecbursun”, “yapacaksın”lar vardır. Aile sırları ne olursa gizli tutulur ve dışarıdan yardım isteme konusunda yoğun bir korku ve kaygı vardır.

Aile bireyleri teke tek ve hep beraber zaman geçirmeye özen gösterirler. Güçlü aile bağları vardır ve aile içi ilişkiler iyi ve sağlamdır.

Aile bireyleri taraf tutar ve diğer bireyi/bireyleri dışlarlar. Aile içi, diğerlerinden gizli tutulan yakın ilişkiler kurulur. Aile içi ilişkiler yoktur ya da çok zayıftır. Ebeveynlerden biri diğerinden daha baskın olma eğilimindedir.

Aile bireyleri birbirlerinin duygularına saygı duyar ve ifade edilmesine izin verirler, fırsat yaratırlar. Kırılmış ya da incinmiş bir birey bunu ailesiyle dürüstçe konuşur ve paylaşır.

Aile bireyleri duyguların ifadesine ve tartışılmasına izin vermez ve fırsat tanımaz. Duygulardan ve bunların açık ifadesinden korkarlar; birinin diğerini incitme eğilimi vardır. Bazı duygular aile içinde onaylanırken bazı duygular kesinlikle onaylanmaz ve izin verilmez.

Özdeğer

Aile bireylerinin özgüvenleri ve kendilerine verdikleri değer tamdır. Bireyler birbirlerini ilgi ve saygıyla dinlerler. Bütün aile bireyleri birbirlerinin bakış açısına saygı duyar.

Aile bireyleri birbirlerine saygı duymazlar (buna çocuklar da yetişkinler de dahil). Çocuklara bakılır ama söyledikleri dinlenmez. Ceza olarak ‘utandırmak’ kullanılır. Suçlayıcı davranışlar ve söylemler sık görülür. Olumsuz ve kırıcı davranışlar çoğunluktadır.

Aile bireyleri değişime açıktır.

Aile bireyleri katı, sert ve değişime açık değildirler. “Neden değişelim ki, yapacak hiçbir şey yok!”

Korunmalar

Aile bireyleri duruma uygun ve gerekli, işlevsel korunma yöntemleri geliştirirler.

Sorunlar ve duygular reddedilir. Çekilen acı gizlenir. Garip veya farklı davranışlar görmezden gelinir. En ciddi sorunlar için bile “konuşmak yok” kuralı geçerlidir.

Aile bireyleri stresle nasıl baş edeceklerini bilirler. Diğerlerinin acı çektiğini farkına varıp onlara ihtiyaçları olan destek ve ilgiyi gösterirler.

Aile bireyleri kendi acılarını ve diğerlerinin acılarını görmezden gelirler, kaçınırlar. Stresi ve stresli durumları reddederler ve genellikle bu duyguyla baş edemeyeceklerini hissederler.

Büyüme

Aile bireyleri hayat süreçlerini ve bu süreçlerde yaşanan olayları kabul edip ona göre yaşarlar.

Ebeveynler çocuklarıyla rekabet halinde olabilirler. Büyüme acı verici ve değişim korkutucudur.

Kontrol

Kontrole ihtiyaçları yok denecek kadar azdır. Ebeveynler sorumluluk sahibidirler fakat kararlar çocukların da fikirleri alınarak verilir.

Sıkı bir kontrol ve ebeveynler arası otorite çatışmaları vardır. Aile içi karışıklıklar fazladır (çocukların aileden uzaklaşmaları ve evden kaçmaları gibi).